تا حالا چیزی رو گم کردید؟

 تا حالا چیزی رو گم کردید؟ خب معلومه. همه یه وقتایی یه چیزایی گم می کنن، منم یکی از اون همه. من یکی که زیاد چیز گم می کنم. تا چند سال پیش خیلی رو لوازمم حساس بودم واگر خدایی نکرده چیزی گم می کردم تا مدتها دنبالش می گشتم و از گم شدنش یه عالمه ناراحت می شدم. خب اون وقتا با هر وسیله ای که داشتم یه رابطه قوی برقرار می کردم البته خیلی ناخواسته. یه روزی وقتی کتاب کیمیاگر کوئیلو رو میخوندم که می گفت مثلا هنگام عبور از صحرا روح ما با روح صحرا و با و ... یکی میشه منم به این نتیجه رسیدم که روح منم با وسایل شخصی ام در هم می آمیزد برای همینه که دل کندن از آنها برام سخته. یادم ده سال پیش که ساعت گرانبهایی رو گم کردم تا مدتها چشمم دنبالش بود. از بد روزگار حتی مدلشم پیدا نکردم. از همون موقع تصمیم گرفتم فاصله بین روح ها رو حفظ کنم و نذارم قاطی بشن. جالبه که از اون به بعد خیلی کم چیز گم کردم البته منظورم چیزای مهمه.  

الان دو -سه ماه از انگشترم خبری نیست اصلا نمیدونم کجا گذاشتمش و آخرین بار کی ازش استفاده کردم. نصف شب گذشته و پریشب همه جا رو زیرو رو کردم ولی رسماْ گم شده و خبری ازش نیست. شاید دلم براش تنگ بشه خصوصا که الان قیمت طلا دو برابر نسبت به اون موقع دو برابر شده و شاید دیگه نتونم از مدلش بخرم. یکی نیست به من بگه دختر خوب مرض داری چیزی می خری که استفاده نمی کنی؟ اصلا گم شد که شد، به جهنم، خودمو بکشم که گم شده. ات و آشغال می خریم که گم بشن دیگه . من خیلی شاهکار کنم خودم گم نشم. ولی یه ذره دوستش داشتم. حیف شد که گم شد. شایدم حیف نشده و تو تقدیرش!!!! نوشتن گم شدنی!