علم بهتر است یا ثروت

علم بهتر است یا ثروت

سؤال که از دوره دبستان تا آخر دبیرستان موضوع انشاء می شد و شعارگونه همه می گفتند البته علم بهتر است. خود من نیز همیشه در انشاهایم از مزایای علم می نوشتم، اینکه دانش روحمان را تغذیه می کند و ثروت عامل انباشتگی چربی های بدن روی هم است. دانشمند محترم است و ثروتمند بی دانش خالی از ارزش. البته هنوز هم علم را برتر از ثروت می دانم ولی به تحصیل شرایط. شکم خالی علم نمی خواهد، غذا می خواهد، بی جهت نیست که می گویند "آدم گرسنه دین و ایمان ندارد" وقتی گرسنه ای چگونه می توانی از پس حل مشکلات علمی برآیی. تو علامه دهر هم باشی اگر شغل و درآمد مناسبی نداشته باشی، بی سوادان به تو خرده می گیرند و نکوهشت می کنند.

بدون پول جایی راهت نمی دهند؛

بدون پول سری تو سرها در نمی آوری؛

بدون پول نمی توانی علم کسب کنی؛

بدون پول نمی توانی از علمت بهره مند شوی؛

وقتی پول نداری یعنی هیچی نداری و هیچی نیستی؛

وقتی پول نداری نمی توانی استعدادهای بالقوه ات را به فعلیت برسانی، انرژی ات هدر می رود، زمان را از دست می دهی، از جوانی به پیری می رسی و دیگر هیچ.

پس اول باید تمکن مالی داشته باشی وگرنه حتی عشق هم نمی توانی داشته باشی.

فقر دلها را از هم دور می سازد؛

فقرعشق ها را ویران می کند؛

آری بی پولی عشقها را می میراند.

نتیجه 1: اول پول بدست بیار، بعد عاشق شو! (با خودم هستم)

نتیجه 2: دانشمند پولدار به ز فقیر عالم و ثروتمند بی علم.